De verhalen zijn bekend, een vermist kindje. Je hoort het op het nieuws, om je heen en je krijgt misschien zelfs een AMBER-alert. Je wordt er helemaal in meegezogen als ouder. Je bent continu aan het nadenken. “Wat als dit mijn kind was” of “wat moet er in die moeder omgaan”. Zou jouw kindje met een vreemde mee gaan? En wat kun je hier eigenlijk mee? Kan je ze enigszins voorbereiden?
Zou jouw kind mee gaan of niet?
Ik zou m’n hand er niet voor in het vuur steken. Kinderen zijn zo beïnvloedbaar en ieder kind heeft een zwakke plek. Zijn het geen puppy’s dan zijn het wel ijsjes, en zijn het geen ijsjes dan zegt de persoon misschien wel dat hij/zij gevraagd is door mama om jou op te halen. Kortom, ik denk dat we onze kinderen maar beter zo goed mogelijk kunnen waarschuwen op een manier die past bij de leeftijd van jouw kind.
Waar ga je voor waarschuwen?
Ja.. Je mag niet met een vreemde mee klink vrij globaal. Een vreemde? Wat is dat dan? Of met een enge mevrouw of meneer? Ik vind persoonlijk HuggyWuggy een doodeng beest, maar Ilia ligt er vaak genoeg mee in bed alsof er niks engs aan is. En ikzelf was vroeger bang voor Nijntje en mijn meiden kunnen er geen genoeg van krijgen.
Daarnaast is je classical “kinderlokker” ook niet iemand die er eng uit ziet. Ze kunnen heel vriendelijk zijn, welbespraakt, en vooral goed met kinderen. Ik zie nooit iemand in de supermarkt waarbij ik denk “jij zou er wel eens een kunnen zijn”! Jij wel?
Je kunt daarom het beste in situaties oefenen. Een volwassene zal altijd in het voordeel van een kind zijn. Fysiek en communicatief.
Oefenen
Dit klinkt misschien gek, maar dit werkt nou eenmaal voor een kind.
Speel eens na. Jij bent de vreemde, en jouw kind speelt in de speeltuin. Stel de vraag op verschillende manieren waarbij de uitkomst is dat jouw kind mee gaat naar een andere plek uit het zicht van papa of mama.
De ene keer speel je een vriendin van jezelf die zoiets zegt als: “Mama heeft gevraagd of ik jou even kom meenemen. Ik ben een vriendin van mama, zullen we mama in de auto even bellen. Mijn auto staat een stukje verder op.”
En de andere keer ben je een man die hulp nodig heeft om iets te dragen, of die een gewond vogeltje gevonden heeft.
Geef je kind vooraf tips met antwoorden welke altijd op het zelfde uitkomen: ik ga het eerst aan papa of mama vragen.
Welke tips geef je jouw kind?
Leg je kind uit dat wat er ook gebeurt, of je net nog ruzie gemaakt hebt of niet, dat ze altijd komen vragen of ze naar een andere plek mogen gaan en met wie.
Probeer ook uit te leggen dat als iemand echt tegen hun wil iets doet of hem of haar zelfs mee probeert te nemen ze op hun allerhardst gaan gillen. En roepen dat dit niet hun papa of mama is.
Hoe vaak zie jij een kind huilend uit een speeltuin vertrekken? Of uit een Balorig, Avontura, MonkeyTown of andere binnenspeeltuin variant? Ik vaak genoeg, en ik denk nooit dat het kindje misschien wel ontvoerd wordt.
Ik kijk gewoon medelevend met een glimlachje waarmee ik probeer te zeggen “meid, over 5 minuten loop ik net zo de deur uit, doe je ding”.
Leer je kind daarom wat hij of zij moet zeggen, roepen of schreeuwen.
- HELP
- DIT IS NIET MIJN PAPA/MAMA
- IK WIL DIT NIET
- STOP
- BEL DE POLITIE
Je wil geen angst creëren
Voordat jouw kind geen meter meer van je zijde durft te wijken in de speeltuin is het natuurlijk een beetje aanvoelen wat je wel en niet kan zeggen. Ik heb laatst met Ilia geoefend hoe hij 112 kan bellen met mijn telefoon. (en papa en oma etcetera) Daarbij heb ik ook verteld dat de politie grappenmakers niet kan waarderen en dat ze je dan komen opzoeken en vertellen dat dit niet de bedoeling is. Ik weet dat Ilia dat niet zal doen en in geval van nood zal hij misschien ook het nummer vergeten.
Ook de bovengenoemde dingen heb ik met hem besproken. Het is iedere ouder zijn of haar grootste nachtmerrie om je kind kwijt te zijn en daarom bespreek ik dit soort dingen met hem. Met een vreemde mee gaan is uitgesloten.
Wat te doen als je papa of mama kwijt bent?
Het kan altijd gebeuren dat je jouw kind kwijt raakt. Leer daarom aan wat ze kunnen doen in zo’n geval. Keihard huilen en “mama” roepen is ook een optie natuurlijk.
Hierbij is het ook weer een kwestie van leeftijd en een beetje aanvoelen wat je kindje wel en niet kan. Als je naar een grote speeltuin gaat, een pretpark of een dierentuin zorg ik er altijd voor dat Ilia mijn telefoonnummer bij zich draagt. Ik heb voor in Georgië zelfs een armbandje met onze Georgische telefoonnummers erop.
Je kunt aanleren dat jouw kind naar een andere mama of papa gaat. Zij zullen zich over hem of haar ontfermen omdat ze zich kunnen inleven in jou. Zij kunnen helpen zoeken, het telefoonnummer bellen van jou, of bijvoorbeeld naar de informatie post of receptie gaan zodat er een naam kan worden omgeroepen.
Ik hoop dat jullie wat aan mijn tips hebben, en heb je een tip voor mij? Laat het me weten!
Liefs,
Farah Elisabeth
Weet jij trouwens hoe je zorgverlof kunt krijgen voor je zieke kindje? Lees mijn tips hier!
