Ik laat een intens verdrietig kindje achter tijdens ons afscheid op school. Dikke tranen rollen over zijn wangetjes. “Ik wil echt niet mama, ik wil bij jou blijven”. Mijn hart lijkt wel door midden te scheuren en ik stamel iets uit wat moet lijken op een geruststelling.
De juf komt bij ons zitten en vraagt of hij het zo spannend vind. Ja, en niet alleen hij. Ik ook. Groep drie is echt een ander level. Ik ga met lood in mijn schoenen weg. Hopelijk gaat dit snel over.
Bespreek wat er gaat gebeuren
Voor kindjes die gevoelig zijn voor verandering, is het echt belangrijk dat je ze meeneemt in de planning. Ik vind het zelf ontzettend vervelend als mijn planning anders gaat dan ik vooraf bedacht had. Dat geldt voor veel kindjes ook. Zij willen ook weten waar ze aan toe zijn. En niets is zo vervelend als op het laatste moment horen dat je naar de peuterspeelzaal of school moet. Geef aan wat hij kan verwachten. Houd irrelevante informatie achter. Jouw kindje hoeft niet te weten dat jij koffie gaat drinken als hij naar de peuterspeelzaal is, of dat je bergen was weg te werken hebt.
Wat je wel kunt zeggen? Hoe zijn dagindeling eruit ziet.
Voorbeeld:
Mama brengt je weg
Spelen met je vriendjes op de peuterspeelzaal
Fruit eten
Nog even buiten spelen
Mama haalt je weer op
Thuis een dutje doen
Spelen
Avondeten
In bad of in de douche
Een verhaaltje voorlezen
Lekker naar bed
Ze nemen onze emotie over
Zijn wij vrolijk, zijn zij dat vaak ook. Hebben wij een slechte nacht gehad en staan we op met een mega humeur? Tja, grote kans dat zij dat ook overnemen. Dat jij hem moet wegbrengen vind je zelf misschien ook spannend. Zeker de eerste keren, I can’t blame you. Je maakt je misschien zorgen of alles goed gaat en je staat misschien zelf ook wel met tranen die achter je ogen prikken bij de deur van zijn klasje.
Onze kinderen nemen onze emotie over. Je doet er dus goed aan om ook tegen jezelf te zeggen dat het echt goed komt, dat hij het leuk zal hebben op school of waar je hem dan ook heen brengt. Als jij er positief tegenover staat, geef jij deze emotie door!
Verlatingsangst
Verlatingsangst komt bij alle kindjes wel voor en is absoluut niets om je zorgen over te maken. Het daagt ons als ouders wel uit om te zorgen dat we doorgeven dat we ze in een veilige omgeving achter laten.
Zijn bedje, bij opa of oma, op de peuterspeelzaal en ga zo maar door. Geef ook dan weer aan wat hij kan verwachten. Mama haalt je weer uit bed als je wakker bent. Of opa brengt jou na het spelen weer thuis. Maak het niet te moeilijk maar geef simpelweg duidelijkheid.
Verlatingsangst is niet van de ene op de andere dag weg. Het komt het meest voor bij baby’s vanaf zes maanden. Er komt op dat moment het besef dat er afstanden kunnen bestaan tussen hem en jou. En dat het moeilijk is om daar iets aan te doen. Op het moment dat je kindje kan kruipen of lopen is die afstand door hem te overbruggen. Hij kan simpelweg naar je toe. Maar als jij hem achter laat bij een juf of oma komt het besef dat hij niet zelf terug naar jou kan.
De piek van verlatingsangst wordt het meest tussen de acht en achttien maanden ervaren. Het is natuurlijk niet met een schaartje te knippen en er zijn ook echt nog kindjes die met de leeftijd van drie jaar nog moeite hebben met afscheid nemen.
Wees ook dan weer duidelijk.
Zeg dit niet:
Mama haalt je straks weer op
Ik ben zo terug
Het duurt maar even
Dit is te vaag en kinderen hebben nog geen tijdsbesef zoals wij. Want zeg eens eerlijk. Weet jij hoe lang “zo” duurt? Of hoe lang duurt het tot het “straks” is? Ik niet.
Blijf consequent in je afscheid
Hoe doe je dat dan wel? Ja, de perfecte manier voor jou en je kleintje zul je echt zelf moeten uitzoeken maar houd het kort en wees consequent in je afscheid.
Niets is zo verwarrend als een kus van mama krijgen, mama zien weg gaan, en mama weer zien terug komen. Mag je dan toch weer met mama mee? Hoef je toch niet bij die gekke juf te blijven?
Dat werkt niet. Ook al begrijp ik het wel. Ik heb dit ook meegemaakt. Houd je afscheid dus kort en herhaal het riedeltje.
Mag je mee tot aan het hek? Huppel de laatste meters samen, geef kort aan wanneer je hem weer ophaalt, geef een kus en een kroel en ga dan weg.
Mag je mee naar binnen? Lees een kort verhaaltje, of begin samen aan een puzzel en moedig je kleintje aan om deze zelf af te maken. Geef aan dat mama zo weg gaat en dat hij lekker door mag met de puzzel. En vertel wanneer mama er weer is, of dat vandaag opa hem ophaalt.
Informeer de juf of meester
Laat je hem echt ontzettend verdrietig achter? Informeer de juf of meester hier over. Zo voorkom je dat ze bij de telling ineens één kindje missen die misschien wel achter mama is aangerend en in het meest gunstige geval gaat de juf even samen puzzelen.
Het gaat in de meeste gevallen echt vanzelf over. Kinderen zijn heel goed in aanpassen. Als het besef er is dat mama weg is en hij zich toch echt hier moet gaan vermaken komt dat spelen vanzelf.
Met deze tips gaat het afscheid nemen echt goed komen. Vertrouw op jezelf en straal zelfvertrouwen uit naar je kinderen en zij nemen dit over. Geloof me.
