Het belang van een hobby is misschien op het eerste gezicht niet zo groot. Wie weet herken je de belangen ook niet direct. Toch zijn ze groter dan je denkt en als je ze leest en begrijpt zul je overtuigd zijn.
Zelfvertrouwen
Dit is misschien wel het allerbelangrijkste, zelfvertrouwen. Is het tekenen, toch voetbal, judo of toch gitaar leren spelen of ballet? Het maakt helemaal niets uit wat het wordt als je het maar leuk vind om te doen. Zelfvertrouwen creëren is zo moeilijk, zeker in een wereld als dit maar van groot belang. Het maakt je sterk, weerbaar en je leert dat je er mag zijn. Zoals je bent, en zoals je wil zijn. Als wij “grote mensen” iets neerzetten of bereiken zijn we ook trots. Dat werkt voor een kind natuurlijk net zo en hoe mooi is het om te zien dat jouw mini zelfvertrouwen krijgt. Een hobby kan hier heel goed in bijdragen.
Structuur
Naast dat ze elke dag naar school moeten leren kinderen met een hobby dat het leuk is om uit te kijken naar de dag dat ze weer kunnen gaan voetballen. Zelf kijken we uit naar het weekend of naar een vakantie. Voor kinderen kan dat nog zo ver weg lijken maar elke week op dezelfde dag en tijd iets te doen hebben is goed om structuur aan te leren in hun leven. Ze leren de dagen van de week en doorzettingsvermogen.
Nieuwe vrienden
Nog een groot bijkomend voordeel is dat ze nieuwe vrienden maken. Of in ieder geval misschien is niet het hele team maar dat is ook weer niet nodig. Toch is het fijn als ze buiten school ook andere kinderen leren kennen. Hun netwerk wordt groter en zo leren ze weer omgaan met andere kinderen.
Buiten je comfort zone
En met het voorgaande punt kom ik automatisch hierop terecht. Ik ben zelf een enorme enthousiasteling en heel sociaal maar ik ben elke keer weer zenuwachtig als ik ergens heen “moet” waar er misschien wel mensen zijn die ik niet ken. Dit was ook voor Ilia een groot struikelblok om naar judo te gaan. Hij kende niemand. Leren om buiten je comfort zone te stappen en achteraf te realiseren dat je echt doorgezet hebt en zo angsten hebt overwonnen is iets heel waardevols om al op jonge leeftijd te leren. Ook voor ons, het grote mens, is dit soms lastig en om eerlijk te zijn vond ik het ook heel spannend bij al die papa’s en mama’s die waarschijnlijk een mening over mij hadden als ik Ilia weer huilend naar judo bracht.
Inmiddels na zeker zes keer naar judo te zijn gegaan vindt Ilia het heel leuk en geniet hij ervan. Ook vindt hij het jammer dat hij maar één keer in de week naar judo kan gaan en is de eerste vraag na de judo les hoeveel nachtjes hij moet slapen totdat hij weer naar judo mag.
Ik ben trots dat we hebben doorgezet en blij dat Ilia nu een leuke hobby heeft.
Dit was ‘m weer. Liefs,
Farah Elisabeth.
