Maandag
Vandaag is mijn lieve koekje nog een dagje vrij. Wat heerlijk zo’n extra dagje weekend. Dat was wel nodig ook want Ilia en de meisjes hebben alle drie gespookt vannacht. Ilia heeft het uit gekrijst van de pijn in zijn beentjes. Ik denk dat hij gewoon groeipijn had. Hij meut echt nooit over pijn, laat staan dat hij er wakker van wordt dus dit was echt even heftig voor hem. Verder werden we heerlijk op tijd wakker en gingen we aan de slag. Bedden verschonen, VIJF bedden maar liefst. Jeetje, als je het hardop zegt is het echt veel. Alle kamers stofzuigen, boven en beneden, wasjes draaien, het huis opruimen, eten koken. Tja, er is niemand die daar foto’s van maakt dus die heb ik ook niet…
‘S middags zette mama de schaar in mijn haar. Het was nu al best weer gegroeid alleen de kapper heeft mijn haar dus echt heel lelijk verpest door mijn hele haar uit te dunnen. Ik heb vrij dik (maar fijn) haar. Iedereen verbaast zich er altijd over want zo oogt het niet perse. Anyway, nadat de kapper het dus VERKNIPT had, zweerde ik dat ik daar nooit meer heen zou gaan en dus alleen mama mocht mijn haar nu nog knippen. Nu zijn die uitgedunde punten aan de onderkant weer lekker fris, en sorry not sorry maar ik vind het heel cute staan. Joe!
‘S avonds aten wij een heerlijke zelf geïmproviseerde maaltijdsalade met kip, pesto, tomaat, ui en mozzarella. Heel lekker. Mama hielp met de meisjes in bad doen. Het brood en de tussendoortjes stonden klaar in de koelkast voor de volgende dag en zo was het snel bed tijd.
Dinsdag
We sliepen beter als de nacht hiervoor, laten we het daarop houden. ‘S ochtends was het rennen en vliegen want de meisjes moesten voor controle naar het consultatiebureau. Voor mij altijd zo’n plek waar ik met het mooiste rompertje en de gekamde haartjes wil aankomen. Ik ben er alleen inmiddels achter dat ik net zo’n goede moeder ben als er een vlekje op hun shirtje zit of als ze geen matchende outfit aanhebben. Wat goed he! Wat een verrijking en wat een inzicht, wauw! (lees dit en hoor het mij zeggen met een sarcastisch hoofd erbij)…
Na het consultatiebureau haastten we ons naar de groenteboer voor wat verse goodies. Heerlijk. Mama ging ’s middags naar huis. Ik haalde Ilia uit school, racete naar huis, gaf de meisjes fruit om vervolgens weer terug naar school te racen voor een gesprek met de juf. Ilia speelde lief in school met een klasgenootje die daar toevallig ook was en de meisjes gingen op avontuur in Ilia’s klas. De juf en ik spraken over Ilia’s cognitieve vaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen en over het sociale plaatje. Al met al heel positief en ik ben onwijs trots dat hij naar groep drie mag. Er is een regel dat kindjes die na 1 oktober geboren zijn standaard een jaar blijven zitten. Dat zou betekenen dat Ilia drie jaar in groep 1-2 zou zitten. Hij is namelijk van 10 oktober. Hij ging twee jaar geleden na de zomer vakantie gelijk twee keer in de week oefenen en vanaf 10 oktober ging hij volledig naar school. Na veel vijven en zessen mag hij nu dan toch naar groep drie! Hoera! En niet omdat wij hebben zitten drammen dat hij naar groep drie MOET, maar omdat hij vol overtuiging van de juf naar groep drie mag.
Woensdag
Weer een race ochtend. Ilia naar school en de meisjes naar de osteopaat in Bergschenhoek. Man man man, wat is dat ver. Deze meneer is dubbel en dwars de moeite waard om heen te rijden want hij is ZO goed. Hij is gespecialiseerd in baby’s en kinderen. Ik ben met Yulia al vanaf vier maanden naar de osteopaat geweest omdat zij heel vreemd sliep met haar nekje overstrekt en zij duidelijk ergens last had. Het bleek dat haar nekje vast zat en ze last had van reflux. We horen dat heel vaak, baby’s en reflux gaan hand in hand samen. Maar wat veel mensen niet weten is dat je daar dus écht iets aan kunt doen. Mochten jullie het interessant vinden kan ik daar eens meer over schrijven. Laat het me weten!
Ik ging nu niet voor Yulia maar voor Sophia. Zij heeft een voorkeurshouding naar links en als je daar niet op tijd bij bent kan het zijn dat ze bijvoorbeeld met haar linker oogje beter gaat zien dan met haar rechter en zo verder. Hij heeft mijn nek ook nog even losgemaakt omdat hij tijd over had! Hoe fijn is dat.
We redden het net om weer op tijd bij school te zijn en Ilia ging na school met een vriendje mee. Hij bleef daar heel de middag spelen en toen hij terug kwam was ik al aan het koken.
Omdat het morgen Hemelvaartsdag is, is Vag vrij en gingen we na drie weken eindelijk verder met onze serie. De meisjes waren om zeven uur total loss en die gingen na spetteren in bad heerlijk slapen. Zo genoten Ilia, Vag en ik van een avondje op de bank met thee en wijn. Heerlijk.
Ohja, we oefende ook voor het eerst met staartjes.
Donderdag
Hemelvaartsdag, iedereen is vrij. Wat heerlijk, ik geniet nog na van onze bank avond. Nu pas merk ik hoe weinig wij dat doen. Hoe we altijd op worden gegeten door de tijd en hoe onze tijd schaars is. Ik moet toegeven dat het “niets doen” echt heerlijk is. Wij kijken nu een extreem slechte serie waarvan ik echt nog niet weet wat ik ervan vind. The snowpiercer… Iemand? Ja? Nee?
Anyway, Vag ging aan de slag in onze schuur waar natuurlijk mijn kantoortje moet komen (someday)… En het wordt mij steeds duidelijker dat het ZO nodig is. Ik heb het concentratie vermogen van een omvergereden verkeersbord en opgesloten zitten in een kantoortje zonder baby die je aandacht wil, een vaatwasser die draait, de wasmachine die piept dat hij klaar is, lijkt me heerlijk.
Vandaag heb ik nóg een uitdaging. Een blog schrijven voor de volgende dag. Ik heb al in mijn hoofd wat het moet worden maar nu het uitwerken nog met alle bijbehorende taken die achter de schermen plaats vinden. Als ik er zo druk mee bezig ben vind ik het heerlijk en hoop ik écht dat ik dit voorlopig nog mag blijven doen. Het blog wat ik deze dag schreef kwam de volgende dag online, namelijk deze. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de hele look van deze blog heel mooi vind. Dat heerlijke houten speelgoed allemaal. Oke, door. Mijn moeder kwam nog even was voor mij opvouwen, nou heb ik daar niet perse echt een hekel aan alleen het ontbrak me aan tijd en mijn mama is een aardse engel die dat voor mij wil doen. Bless her.
Ik hielp nog in de schuur met wat rommel op te ruimen. Vag en Ilia gingen nog even samen voetballen en mama kookte het diner van de avond. En jawel… Het werd een maaltijdsalade met kip, tomaatjes, komkommer en nog van alles. En lasagne voor de kindjes en papa nam ook nog een stukje. Heerlijk en gelukkig was er nog genoeg over voor de volgende dag. Dat betekent een dagje niet te hoeven koken. Ook totaal niet erg.
Vrijdag
Wat voelt deze dag als een zaterdag. Het is geen zaterdag maar vrijdag. ‘S ochtends om negen uur zat bijna iedereen aangekleed aan het ontbijt… Dat is uiterst bijzonder voor een niet-schooldag want normaal gesproken daalt iedereen in zijn pyjama naar beneden af. Vandaag niet. We hebben veel op ons programma, dus we moeten door. Vanavond om vijf uur moet Ilia naar judo en hopelijk gaat dat goed. Verder wil ik alles schoon hebben in de woonkamer omdat we zondag de verjaardag van de meisjes vieren. Ik heb dus nog helemaal geen taart en ons cadeau komt hopelijk op tijd binnen…
Ik heb trouwens wel taart, maar die laat mijn schoonmoeder maken voor de meisjes. Het is haar cadeau voor hen, ze gaf het ook aan Ilia en wil dat nu voor de meisjes ook doen. Heel lief! Ik wil alleen ook een taart voor de mensen die de andere taart niet lusten (hoe dan?) maar just to be sure. En ik wil een kliedertaartje voor de meisjes. Dat is een regelrechte nachtmerrie maar het schijnt cute te zijn. Ilia mocht het ook en ik 27 jaar geleden ook dus ik wil het er een beetje inhouden maar ik doe het echt alleen vanwege de traditie en verder niet. Die ellendige kleefslagroom tussen hun vingertjes vandaan halen is GEEN hobby van mij.
De meisjes gingen naar hun bedje toe en mama ging AAN. Ik heb onze eetkamerstoelen gestofzuigd. Daar kwamen zoveel kruimels uit, daar is de bakker jaloers op. Wauw. Verder: de hele beneden verdieping gestofzuigd, gestoft en gedweild. De wc boven schoongemaakt en dat was het ongeveer denk ik. Toen de meisjes wakker werden hebben ze een fles gekregen want het consultatiebureau adviseerde om toch nog elke dag twee flessen te geven. Prima! Doen we. Daarna gingen we naar de Albert Heijn voor bloemen. Ik word INTENS gezellig van verse bloemen. Trouwens, je doet mij al een lol met een bosje tulpen, gipskruid en vooral met pioenrozen. Hele grote boeketten zijn niet zo aan mij besteed. Ik vind het prachtig, alleen eenvoud siert mijn woonkamer het beste. Het is al heel vol en druk vanwege alle handel rondom drie kinderen.
Zien jullie wat er gebeurt? Mijn concentratievermogen… Daarna gingen we naar de speeltuin en daar maakte ik kennis met een hele lieve mama waarmee ik een leuk gesprek had. Wat maken dit soort momenten mijn dag weer mooier! We spraken over echt mama dingen, bevallingen, ziekenhuizen, reflux, baby’s. Heel leuk! Ik vergat bijna de tijd… én mijn bloemen. Mijn meisjes werden al weer moe en Ilia moest binnen een uur in een judopak geknoopt worden. Succes mam.
Ik legde de meisjes op bed nadat ze een banaantje opaten en van een flesje diksap dronken. Ik zette een was aan, ruimde nog wat spullen op, hees Ilia in zijn judoka en hoopte op het beste. Zijn gezichte vertrok een beetje. “Ik voel de tranen komen maar ik stop de angst gewoon weg, die angst is een drol” aldus Ilia. Wat een held. We stapten op de fiets en een straat achter ons waren we op onze bestemming. JUDO.
Zonder te aarzelen liep hij naar binnen en een uur later was hij weer buiten. Vol trots. “Ik zit op judo mam”.
‘S avonds keken we verder naar The Snowpiercer. Nog steeds twijfel over wat ik ermee moet. Daarna ging deze mama nog even aan het werk terwijl de rest richting dromenland reist.
Zaterdag
Vag ging werken, ik ging ook aan het werk en de meisjes en Ilia speelde lief samen. Ik kon lekker wat werk verrichten zo. Uiteindelijk werden ze snel moe en legde ik ze op bed. Ons cadeau is trouwens binnen gekomen. Nu nog in elkaar zetten… Ook bestelde we een grote tent voor in de tuin. We hebben een prijsopgave gedaan bij een bedrijf in Ouddorp, maar één keer zo’n tent huren en laten opzetten was even duur als zelf kopen. Dus we hebben een tent aangeschaft. Vag kwam thuis en we zetten samen met de buurman de tent in elkaar. Daarna gingen we naar mijn schoonfamilie. De familie oudste was jarig en dat bracht me terug naar een vreselijke dag één jaar geleden. Ik heb het al eerder verteld hier in mijn blog. Een jaar terug lag ik al een hele poos in het ziekenhuis. Mijn schoonfamilie vierde de verjaardag waar Vag, Ilia, mijn schoonmoeder, tantes etcetera iedereen bij was. Behalve ik. Ik voelde me zo alleen en ik was helemaal op. Ik heb zo hard gehuild en ik belde mijn zus. Zij is naar me toe gekomen en de volgende dag ben ik bevallen. Ik word met mijn emoties helemaal terug gekatapulteerd naar één jaar terug. Soms krijg ik fijne herinneringen en soms hele ellendige.
Terug naar het hier en nu. De verjaardag was heel gezellig alleen de meisjes waren snel moe. We fietsten terug naar huis en genoten nog van onze serie. Morgen zijn mijn meisjes EEN JAAR. Mag ik even huilen…
