Maandag
De vakantie is dus nog niet voorbij! Nee, nee… het is vandaag studiedag.
Dat betekent nog één dagje vrij en dat komt mooi uit: we gaan namelijk naar de skatebaan vandaag. Dat was natuurlijk een vooraf gesproken plan en ook iets waar we niet meer onderuit konden. Ilia heeft namelijk de afgelopen dagen elke dag gevraagd of het al maandag is zodat hij naar de skatebaan kon gaan.
Eindelijk is de dag dus gekomen.
Jullie vragen je misschien af: ”jeetje als dat kind zo graag naar de skatebaan wil gaan, waarom ga je dan niet vaker? Of eerder?” Nou, dat zal ik uitleggen. Wij wonen in Oude-Tonge, en de skatebaan is in Middelharnis. En ook nog op een mega afgelegen plek. Wat ik begrijp, want, overlast, hangjongeren et cetera. Ik ben niet van gisteren. Maar voor mensen die niet zo goed ver kunnen lopen, zoals ik, is het nog wel een beetje een uitdaging en sta ik nou eenmaal niet te springen om dat hele eind te lopen.
Zondag (moederdag) was fysiek best een pittig dagje wat betekent dat ik vandaag niet helemaal op mijn allerbest ben. Anyway, Ilia is ZO goed in skaten. Het is te cute voor woorden én daarom zal ik dat ook niet doen. Hier een video, 3,2,1, GO…
Toen we thuis kwamen ging mama ook naar huis en heb ik de meisjes buiten in het badje gezet. Het was echt lekker warm, dus hees ik ze in hun badpakjes.
Nou dat is echt the cutest thing ever.
Dinsdag
Vandaag is het dan eindelijk zo ver: weer naar school!
Ilia is heel erg verliefd op een meisje op school en in de vakantie heeft hij een ring voor haar gemaakt. Heel schattig.
Vag en ik brachten hem op de fiets naar school. Ik ga het nog een keer zeggen maar dat is echt altijd mijn droom geweest. Samen met je man en kind op de fiets naar school. Ik word daar echt intens gelukkig van, dan ben ik zoooo trots. Ook al krijg ik drie beroertes achter elkaar omdat hij aan de andere kant van de straat fietst en de hele wijk mij kan horen gillen dat hij rechts moet fietsen, MAAR OKE. Hè ja dat hoort er ook bij.
Ik voel me zoooooo down en niet lekker in mijn vel. It’s the time of the month I guess maar ik kan dat er echt even niet bij hebben! Ik ben zondag jarig!
Ik heb namelijk echt nog 101 dingen te regelen voor die tijd. Ik houd van verjaardagen vieren en ik vind het ook belangrijk om dat te doen. Toen ik geopereerd ben aan dat voorstadium van baarmoederhals kanker gingen er zoveel dingen door mijn hoofd. Onder andere dus verjaardagen en hoe speciaal die zijn. Maar ook kerst, pasen et cetera.
Ik ben echt een familiemens en ik heb echt het gevoel dat ik er weer even tegen kan, nu ik afgelopen zaterdag mijn familie weer gezien heb. (Bijna) al mijn neven en nichten en ooms en tantes. Ik voel me bij hen echt 100% mezelf en ik hoef niet anders te zijn. Ik hoef niet netjes te praten, ik kan mijn accenten de vrije loop laten en ze weten precies hoe ik in elkaar zit. Ik was vroeger al VERY extra en dat ben ik nu nog steeds. Als ik met hen ben hoef ik dat niet te verbergen.
Anyway, ik dwaal weer af. Deze sentimentele mama. Sorry. Ik voelde me dus niet helemaal 100%. ‘S ochtends kwamen mijn boodschappen binnen en ik heb bijna alles voor mijn verjaardag ook gewoon bij de Jumbo besteld. Ze hebben echt (bijna) alles! -Non-spon-.
In de middag heeft mama Ilia uit school gehaald en lag ik even op bed terwijl de meisjes sliepen. Ik ben uiteindelijk in slaap gevallen en sliep EEN uur! Dat is echt niets voor mij.
We aten ’s avonds tajine met stoofvlees. Wij vinden dat alle vijf echt heel lekker. Ik zal voor degene die het leuk vinden mijn recept een keertje delen. Ik heb trouwens ook zelf knoflooksaus gemaakt van yoghurt. Heeeel erg lekker voor erbij. Misschien niet helemaal volgens de Marokkaanse keuken, maar wel erg lekker. Voor de meisjes heb ik de groenten en het vlees geblenderd, en de couscous gewoon gelaten voor wat het was. Ze hadden het binnen no-time op!
Vag moest na het eten nog weg om een klus op te nemen in Middelharnis.
Na het eten hebben we met z’n viertjes een ijsje gegeten. Dat was het eerste ijsje voor onze meisjes. Yulia vond het niks en Sophia vond het geweldig.
Woensdag
Deze dag was eigenlijk heerlijk. Ik heb wat administratieve dingen voor mijn blog geregeld. Een nieuw partnerprogramma, nieuwe ideeën, geprobeerd inspiratie op te doen. De ene dag barst ik uit een van inspiratie en de andere dag ben ik zoooo leeg. Maar vandaag was een mooie dag. ‘S middags kwam er een vriendje van Ilia spelen. Een lief ventje en ze speelde lief samen. Heerlijk!
Donderdag
Vandaag heb ik een MEGA to-do-list. Ik ben zondag NATUURLIJK jarig. Ik word 19.. Sort of.
Anyway, ik moet nog 10001 dingen doen. Mama (bless her soul) heeft de hele badkamer voor mij schoongemaakt. Hoe lief. Ik ben zo blij. Het is zo shiny nu. Verder zijn we mama, Sophia, Yulia en ik ook nog even bij papa geweest. Ilia was nog op school.
Het was heel gezellig. We hebben lekker even samen gegeten en gekletst. Papa heeft liedjes gezongen voor mijn meisjes en het was gewoon weer een hele waardevolle dag. Vag ging met Ilia naar zwemles.
De vriend van mijn moeder is al DRIE weken ziek. Heel sneu en echt jammer. Zoals jullie weten eten we normaliter twee keer in de week samen. Nu dus helaas al drie weken niet.
Ik probeer deze hele week al om zes uur op te staan. Met een doel, meer rust in mijn dag creëren. De meisjes slapen inmiddels best goed. Dat betekent, als ik zelf vroeg naar bed kan, dat ik ’s ochtends gewoon uitgeslapen genoeg ben om al uit bed te gaan.
Ik heb dit een beetje van mijn zus geleerd. Miracle Mornings. Zoek maar op. Hihi. Als je wat wil bereiken, zul je er zelf ALLES aan moeten doen. Anders wil je niet graag genoeg. Ik wil graag mijn blog behouden, jullie van informatie voorzien, mijn leven delen, ONS leven, tips kunnen geven, tips kunnen ontvangen en leren van andere mensen. Ik bewonder Vag ontzettend om zijn doorzettingsvermogen en ik probeer mijn gedachten opnieuw te programmeren. Dat kan alleen als je het zelf echt wil, en als je ervoor open staat. Anyway, we hebben allemaal 24 uur in een dag zitten. De dagen van je rijke buurvrouw, die moeder die haar kinderen voed van haar 24 uurs baan, de man die je iedere dag in de bus naar zijn werk ziet gaan of die jongen die zijn leven vergooit omdat hij elke dag weer die drugs pakt, zijn precies even lang als die van jou of mij. We hebben 24 uur in één dag. Het is jouw keus hoe je die invult…
Ik besluit dus om het een beetje anders te gaan doen.
Vrijdag
Om half zes maakte Soppie mij wakker. Helaas voor de wekker van 05:50. Zij had andere plannen voor mijn miracle morning.
Dus wat doe je dan? Genieten van mijn kleine Sophia’tje natuurlijk. Ik heb geaccepteerd dat ik deze ochtend niet voor mij alleen had en daardoor liet ik het gebeuren. Ik genoot lekker van mijn kleine blije Sophia. Zooooo blij is ze als ze ’s ochtends wakker is en ik haar uit haar bedje haal. Ze trappelt helemaal met haar beentjes in dat slaapzakje en slaat met haar armpjes in de rondte. Heerlijk om zo ’s ochtends wakker te worden met zo’n blij ei.
De rest van de dag liep iets minder voorspoedig. Ik had namelijk een probleem met mijn blog. Ja, techniek staat voor niks. Als het allemaal werkt is het top, en als het niet werkt… PANIEK. Er was een groot deel van mijn blog niet zichtbaar in de publicatie maar wel in het document waar ik het in moet uploaden. Ik stond voor een raadsel en belde in paniek mijn vriendin. Zij hielp me uit de brand, Thank the STARS for her.
‘S middags kwam er weer een vriendje van Ilia spelen en ’s avonds gingen we met hem naar Judo. Dat was wederom een regelrechte ramp. Ilia durft gewoon niet op de mat met de andere kinderen te gaan Judo-en. Thuis vindt hij het geweldig en wil hij al zijn trucjes laten zien maar zodra hij er is zijn de grotere kindjes te indrukwekkend en komen de geluiden teveel op hem af. Heel sneu. Hij wordt er heel verdrietig van en er breekt echt paniek uit. Ik wil hem leren dat fouten maken oké is en dat je bang mag zijn, maar ook dat je soms EXTRA hard moet doorzetten en over je angsten heen moet stappen om vervolgens achterom te kunnen kijken en denken: ZIE JE WEL, dat ik het kan!
Na het eten heb ik samen met mijn schoonmoeder de meisjes op bed gelegd. Ilia en ik gingen alvast de woonkamer en de tuin versieren voor mama’s (mijne dus) verjaardag en later gingen we samen naar bed. Ilia mocht bij mij liggen omdat papa er nog niet was. We hebben zo heerlijk gekroeld.
Zaterdag
De dag is er eiiiiindelijk! Zondag ben ik jarig maar vandaag vieren we het! Joehoe!
Ik wil over de dag zelf niet echt iets schrijven maar jullie verwijzen naar mijn Instagram en Facebook. Wat ik wel wil zeggen:
Ik heb genoten, van het begin tot het einde. De dankbaarheid die ik voel voor iedereen die de moeite heeft genomen om te komen en mij hebben overladen met cadeau’s, is zo groot. Ik heb me jarig gevoeld terwijl ik nog niet eens jarig was.
Alles valt op zijn plekje en ik ben onwijs gezegend met zulke lieve familie en vrienden.
Lieve allemaal. Ik brei er een eind aan. Hier nog wat foto’s, ze spreken boekdelen.
