Home » Week update (week 11)

Week update (week 11)

Maandag

Een nieuwe week en die begint lekker. De meisjes hebben doorgeslapen, woehoeee! Als je me een beetje gevolgd hebt week je inmiddels dat de meisjes net doorsliepen tot dat ze op 9 november 2021 weer stopten omdat ze ziek werden. Sindsdien is er elke keer wat geweest, corona, griep, oorontsteking, luchtweginfectie, elke keer wat! Maar dat lijkt voorbij want deze dames heb ik nu al twee nachtjes niet gehoord.

Dat betekent niet dat mijn energielevel direct op pijl is maar we gingen er wel voor. Schone bedden, schoon woonkamertje en we hebben besloten het kleed bij onze bank weg te doen. Dat kleed was toen we het net hadden eigenlijk gewoon een heel groot knuffeldier met een pluche vacht maar dan geplet op onze vloer. En tada, dan heb je dus een super soft vloerkleed. Afijn, het ding is versleten. Plus het is echt een hel om dat ding te stofzuigen. Nu ziet onze kamer er ineens groter uit en het is ook wel makkelijker voor de meisjes en hun raceloopwagens.

Ilia nam een vriendje mee om thuis mee te spelen en het was prachtig weer dus konden ze heerlijk buiten spelen.

Verder hebben mama en ik spaghetti carbonara gemaakt. Zoals Ilia had gevraagd en dat was heeeerlijk. Gewoon doodsimpel, met een pot van Grand Italia. Champignons, ui, knoflook, spekjes en spaghetti. Meer niet. Maar it was jum.

Ik was de hele dag onopgemaakt en in een soort van lekkere comfi outfit tot ik ’s avonds mijn pijama aantrok en me ineens iets herinnerde. Ik moest nog een klein promotie filmpje maken voor het CDA. Dus… Daar ging ik. Meiden en Ilia op bed gelegd. Vag lag er ook inmiddels al in en ik was me om 20:30 aan het opmaken voor een filmpje van 15 seconden. Ik herhaal: 15 seconden.

Dit duurde dus echt heel lang…

Dinsdag

Oke, de rust lijkt langzaam weer te verdwijnen. Ik heb nu drie nachten kunnen slapen (aan een stuk) maar aan dat sprookje komt waarschijnlijk een eind. Sophia heeft een waterpok op haar rug… Tja. Dat was te verwachten. Hopelijk blijft het er bij eentje! (I’m a dreamer)

We gingen naar de groenteboer, op de fiets! Dat is een unicum kan ik je vertellen. Mama, Sophia, Yulia en ik. Genieten was het! Ilia ging ’s middags bij zijn grote vriend spelen, welke maandag bij ons was. En zodoende konden wij iets eerder vertrekken naar de Intratuin. Wij drinken heel graag muntthee en ik met mijn extreeeeem groene vingers kweek dat dan graag zelf. (Geloof jij het? Ik ga het weer proberen tho!)

Dus papa in de rolstoel, mama, Sophia, Yulia en ik naar de Intratuin voor munt. Een leuk uitje voor mijn vader die het einde van zijn oprit normaliter net red.

‘S avonds aten we heerlijk spinazie met een eitje en voor de jongens een hamburger erbij. Wat ik ideaal vind aan spinazie eten is dat ik niet voor de meisjes iets apart hoef te maken. Dus win-win! We waren vroeg klaar met eten, de meisjes waren bek af en dus gingen zij lekker naar bedje. Papa mama en Ilia gingen nog even op de bank chillen. Wij kijken nu het laatste seizoen van Last Kingdom. Ik hou ervan om even uit te checken op de bank.

M’n kleine nunu

Woensdag

Vandaag staat er een afspraak bij de osteopaat. Ik heb jullie hier volgens mij niet eerder over verteld maar deze man is echt THE BEST. Hij is gespecialiseerd in baby’s en kindjes. Yulia had de eerste maandjes van haar leven heel erg veel last van veel spugen en haar nekje overstrekte altijd naar achteren. Ik ben toen bij de osteopaat geweest voor haar en hij constateerde dat haar nekje iets vast zat en dat ze reflux had. Hij heeft toen wat in haar nekje gemasseerd en ook in haar buikje en it was gone. Ik meen het serieus. Het was heel bizar. Afijn, ook Sophia had een dingetje. Zij had een voorkeurshouding. Hij liet zien dat haar oortjes en oogjes dus niet helemaal symmetrisch staan en pas toen zag ik het! We moesten haar de komende tijd dus op haar rechterzijde laten slapen en dan zou het wel weer rechttrekken. Zo gezegd zo gedaan. Omdat de meisjes dus vanaf 9 november niet meer doorslapen heb ik een afspraak gemaakt bij de beste man omdat ik dacht: Hij is mijn redding. Maar, als je belt kan je gewoon makkelijk 5 weken moeten wachten. En inderdaad de afspraak werd voor 5/6 weken later ingepland maar vandaag was dan DE DAG! Bij Yulia was eigenlijk alles oke, haar nekje zat wel iets wat vast maar minimaal. Sophia had nog steeds een kleine afwijking wat betreft de symmetrie en daar heeft hij dus nog wat werk verricht. Omdat de schedelplaten van zo’n klein frummel nog niet aan elkaar vast zitten kun je daar nog wat mee schuiven. Letterlijk en figuurlijk.

Helaas hadden de meisjes vannacht niet doorgeslapen dus hopelijk gaat het na vandaag weer beter.

Onze meisjes drinken trouwens uit een beker met een rietje. HOE CUTE. Sorry, maar bij Ilia duurde dat echt een eeuwigheid en deze doperwten doen dat gewoon!

Uit een rietjesbeker drinken

Ik ben nog even gaan stemmen samen met Ilia (voor de gemeenteraadsverkiezingen) en Vag zou niet mee eten en aangezien zijn gekozen maaltijd op het menu stond besloten Ilia en ik dat we frietjes gingen eten. Frietjes met vegetarische bitterballen en groente loempiatjes. We kiezen allemaal een keer maaltijd voor een dag van de week uit en Vag koos voor woensdag groene curry met vegan kipstuckjes en rijst. Die schoven we door naar vrijdag!

‘S avonds ging deze mama naar de verkiezingsuitslag in Middelharnis. Ik stond zelf op de lijst en dat maakte het voor mij eerlijk gezegd extra spannend. Ik heb geen campagne gevoerd want ik sta op plek 11. Ik zou blij geweest zijn met 10 stemmen! Uiteindelijk kreeg ik er 36! I was in shock! Super gaaf! En het CDA, dus onze partij ging van vier naar zes zetels! Wat goed! Ik was om 01:00 pas thuis en hoewel ik kapot was na deze avond was het ook een soort avondje uit. Heel gezellig en heel veel mooie gesprekken mogen voeren.

Donderdag

‘S middags ging ik met mama bij een vriendin op de koffie. Dat was heel gezellig en zij had een very jummy Armeens taartje gemaakt. Helaas geen foto van gemaakt maar het was delicccccious. Vandaag komt ook mijn blogpost over Fibromialgie uit. Een diagnose die ik in 2020 kreeg. En dit onderwerp is best moeilijk om over te praten. Ik heb dit ook de woensdag ervoor pas af kunnen krijgen. Het leek uren te duren voor dat het af was. Het is in fases geschreven omdat ik het gewoon niet kon in een keer.

Ilia had ’s avonds zwemles en dus aten mama en Hans weer bij ons. We aten heerlijke gebakken aardappeltjes met dille (volgens een Georgisch recept) met boontjes en voor de vleesetende mensen een Duits biefstukje. Eigenlijk een soort tartaartje maar dan met peperkorrels erop en wat extra kruiden.

Mama ging mee naar zwemles om naar Ilia te kijken. Vanaf buiten dan, want binnen mag niet. Ik was helemaal gesloopt en toen we thuis kwamen ging iedereen gelijk naar bed.

Vrijdag

Sophia heeft echt flink de waterpokken. Het is dus niet gebleven bij een pok. Helaas. Dus de rust is echt over want het enige wat m’n Soppie wil is bij mama. Ik ging met mijn schoonmoeder naar de woningen van de Oekrainse vluchtelingen om te tolken. Ik niet maar mijn schoonmoeder. Zij spreekt Russisch en dat spreken de meeste Oekrainse mensen ook. Er wonen op die plek nu 28 vluchtelingen. Allemaal gezinnen. Ze hebben vreselijke dingen meegemaakt en gelukkig hebben we ze een beetje kunnen helpen.

‘S avonds aten we dus het door Vag bestelde diner voor woensdag. De groene curry met vegan kipstuckjes, champignon, paprika, courgette, ui en knoflook. Met rijst. Het was echt heerlijk!

Vag en ik hadden voor zaterdag op onze planning staan om de schuur op te ruimen. We willen daar een beetje in verbouwen en een nieuwe vloer in leggen dus vandaar. We keken nog een serietje en gingen daarna naar bed. Vag gaf de meisjes de laatste fles en Ilia en ik waren knock out in bed. Althans, tot ik wakker werd van Ilia’s gesnurk. Toen heeft Vag hem gelukkig in zijn eigen bed gelegd.

Zaterdag

Aan de slag! Dat zou je denken, nou nee. We hadden voor die tijd nog wat anders op de planning namelijk de vacature van Thermcomfort. Daar kwamen we niet helemaal uit maar uiteindelijk is het gelukt en gingen we de schuur in. Ook dat was een leuk idee maar de uitvoering was niet helemaal vlekkeloos. De meisjes zijn goed ziek en vonden het niet leuk dat mama in de schuur stond te kijken hoe papa 30 pallets aan stukken zaagde. Dus slot van het liedje – mama was kapot en papa ook.

We hebben om vier uur even op bed gelegen. Dat doen we echt nooit maar we waren gewoon op. ‘S avonds zouden we spelletjes avond hebben bij mijn schoonfamilie. Iets waar je me in het midden van de nacht voor kan wakker maken. Alleen helaas gingen we al snel naar huis. Sop en Yuul waren gewoon echt niet lekker en wij zaten allebei al te geeuwen bij aankomt. Om 21:15 waren we thuis.

“In de nacht” op de fiets naar oma Corrie en opa Adrie

We keken een serie en gingen daarna naar bed. Ik kwam niet direct in slaap en voordat ik dus echt in slaap viel was het al raak. Sophia huilde alles bij elkaar. Het arme prul had zo veel jeuk en kon er gewoon niet van slapen. Tot drie uur ben ik met haar wakker geweest. Zij sliep op mij op de stoel in hun kamertje en ik wreef over haar ruggetje tegen de jeuk. Het is zo zielig. Niet te doen… en zo ging zaterdagnacht over naar de zondagochtend.

Zondag

Om 7 uur vonden allebei de meisjes het wel welletjes. Ik heb nog geprobeerd ze na de fles terug in slaap te krijgen maar het mocht niet baten. Mama heeft dus van 3 tot 7 geslapen. Wat een feest.

Verder reed ik naar Bruinisse om spul te halen tegen de jeuk van de waterpokken. Dat was welgeteld 30 minuten voor mijzelf. Heerlijk even een podcast aangezet. Bij thuiskomst ben ik gelijk weer weg gegaan om deze week update af te maken. En so, here it is.

Laten we allemaal bidden voor een wonder zodat mijn babies nu weer lekker kunnen slapen ’s nachts. Ik heb daar niet heel veel hoop op want baby nummer drie is ook onderweg om lekker onder die vreselijke waterpokken te gaan zitten. Nou. Dit was het lieve volgers.

Mijn arme prulletje zo ziek

TIPS over what ever maar vooral over waterpokken zijn welkom!

PS: Ik heb nu Calendula van VSM, KidsClin mousse tegen waterpokkenkriebels, en zemelenbadje van Heltiq.

Liefs,

Farah Elisabeth.

Delen:

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

RECENTE OPDRACHTEN


Looking for Something?